ସରସ୍ୱତୀ ପଣ୍ଡା

ଥରେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଫେରି ଚାହଁ
ବଦଳିଯିବ ଦୃଶ୍ୟପଟ
ଲହୁଲୁହାଣ ମନ ଉପରେ
ଲେପି ହୋଇଯିବ ଭଲପାଇବାର
ଶୀତଳ ଚନ୍ଦନ,
ମରୁଭୂମିର ତତଲା ବାଲିର
କଣ୍ଟାଦାଢ଼ ବି ଫୁଟିବ
ଶତବର୍ଣର ଗୋଲାପ,
ଗଭୀର ଆତ୍ମୀୟତାରେ
ବତୁରି ଯିବ ମାଟି
ଆକାଶରେ ଅକସ୍ମାତ
ହସିଉଠିବ ଜହ୍ନ
ଧୂସର ଶ୍ମଶାନ ଭୁଇଁରେ
ଚେଇଁ ଉଠିବ ଜୀବନ।

Omkar Vasthu

ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖ ପ୍ରିୟତମ
ଆଗରେ ପଡ଼ିଛି ବହୁଦୂର ରାସ୍ତା
ଥରକପାଇଁ ନିଜକୁ ଦୃଢକରି
ବିଶ୍ୱାସରେ ଥାପିଦିଅ ପାଦ
ଦେଖିବ ଉଇଁବ ସକାଳଟିଏ
ଗହନ ମିଛର ଅନ୍ଧାର ଡେଇଁ
ଫୁକିଆ ତାରା ହସୁଥିବ ଆକାଶ ଛାତିରେ
ପାହାନ୍ତି ପ୍ରଭାତ ମଥାରେ।