‘ମୁରବୈରିଣ ଏତସ୍ୟ ତସ୍ୟ ଜଗଦୀଶସ୍ୟ ସ୍ୟ ଭୂପତେଃ।
ଭଦ୍ରାୟାଶ୍ଚ ବଳସ୍ୟାପି ପ୍ରମାଦାତ୍ ପତନଂ ଯଦି।।
ମହାଭୟଂ ନୃପସ୍ୟାପି ରାଜ୍ୟସ୍ୟାପି ଭବେଦ୍ଧ୍ରୁବମ୍।
ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ମରଣଂ ଚୈବ ଜାୟତେ ଚ ପୁନଃ ପୁନଃ ।।’
ହେ ରାଜା! ଅସାବଧାନତା ହେତୁ ଯଦି ଜଗନ୍ନାଥ, ବଳଭଦ୍ର କିମ୍ବା ସୁଭଦ୍ରା ତଳେ ପଡ଼ିଯାଆନ୍ତି ତେବେ ରାଜ୍ୟ ରାଜାଙ୍କର ଏବଂ ରାଜ୍ୟର ମହାଅନିଷ୍ଟ ହେବ। ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିବ। ମହାମାରୀ ବାରମ୍ବାର ହେବ।
‘ଶ୍ରୀପତେଃ ପତନେ ଯାବନ୍ନଶ୍ୟେତ୍ସା ମହିଷୀ ନୃପ।
ଅତଃ ଶାନ୍ତିଂ ତଦା କୁର୍ଯ୍ୟାଦ୍ ବିଷ୍ଣୁପ୍ରୀଣନହେତବେ।।’
ପହଣ୍ଡି ସମୟରେ ଠାକୁର ପଡ଼ିଗଲେ ମହିଷୀ (ରାଣୀ)ଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହେବ। ତେଣୁ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କର ପ୍ରୀତି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଶାନ୍ତି ବିଧାନ କରିବ।
