ଅମାନିଆ ମନ ପକ୍ଷୀଟିଏ ପରି
ଆକାଶରେ ଉଡ଼ିବୁଲେ
ପୁଣି କେବେ ନୀଳ ବାଦଲ କୋଳରେ,
ଆନନ୍ଦରେ ଦୋଳି ଝୁଲେ ।
କେବେ ଅତୀତର ସ୍ମୃତିକୁ ସାଉଁଟି
ଲୁହର ଶ୍ରାବଣେ ଭିଜେ
କେବେ ପୁଣି ଫୁଲ ପରି ହସିବାକୁ,
ନିଜକୁ ବୁଝାଏ ନିଜେ ।
ଜୀବନ ପଥରେ ସାଥେ ଚାଲିବାକୁ
କେବେ ଖୋଜେ ଜଣେ ସାଥୀ
ପୁଣି କେବେ ଚାହେଁ ଏକୁଟିଆ ହୋଇ,
କାଟିବାକୁ ଯେତେ ରାତି ।
କେବେ ଖୋଜେ କା’ର କୋମଳ ପରଶ
ଯାଆନ୍ତା ଦେହକୁ ଛୁଇଁ
ପୁଣି କେବେ ଚାହେଁ ଶୁଷ୍କ ରହିବାକୁ,
ହୋଇ ଏକ ମରୁଭୂଇଁ ।
କେବେ ହୋଇଯାଏ ସହଜେ ହତାଶ
କେବେ ପୁଣି ପାଏ ଆଶା
କେବେ ଡୁବିଯାଏ ତା’ ଆତ୍ମବିଶ୍ଵାସ,
ପୁଣି କେବେ ଜାଗେ ନିଶା ।
ମନକୁ ବୁଝିବା ଆମପାଇଁ ଏଠି
ଟିକେବି ସହଜ ନୁହେଁ
କେବେ ସେ’ ପାଲଟେ ମୂକଟିଏ ଏଠି,
କେବେ ପୁଣି କଥା କୁହେ ।
ସତ୍ୟଜିତ ସ୍ୱାଇଁ
ଅଡ଼ଶପୁର, କଟକ
For latest news & updates, click on bell button and subscribe to notifications.
Like us on Facebook👇
Subscribe us on Youtube👇
Join our whatsapp group👇